روز نو شتـــــــــــــــ

گاهی به این فکر میکنم که ما از کجا اومدیم. چجوری هست که انسانیم با این مشخصات میتونیم درک کنیم جهان رو و میبینیم میشنویم میچشیم لمس میکنیم؟ گاهی شک میکنم به واقعی بودن یا نا واقعی بودن همه چی؟ به حضور خودم شک میکنم. به این که چجوری متولد شدم و چجوری میمیرم. چرا باید بمیریم. از کجا میایم از عدم؟ و به عدم میریم؟ به این فکر میکنم آیا همه چی واقعا واقعی هست؟ یا ما فقط فکر میکنیم؟ به این فکر میکنم از چه چیزهایی درست شدم. میتونم حرکت کنم و کارهای دیگه. این جهان از کجا میاد چجوری خیلی چیزها منظم هست. چرا اسمم مائده است چی شد که خانوادم این آدمهان و چی میشه با کسانی دیگه آشنا شدم که روی زندگی من حالا چه خوب چه بد تاثیر داشتن. چجوری مینونم فکر کنم انگار دنیای درون داشته باشم. دنیا واقعی هست یا نه؟ وقتی عینکم رو بر میدارم همه چیز تار میشه به این فکر میکنم نکنه همه چیز وهم باشه. به این فکر میکنم واقعی بودنمون یعنی همین چیزهایی که دریافت میکنیم با حس‌هامون؟ روحمون خود درونمون چی که ما نمیبینیمش ولی ازش آگاهیم. میگیم که هست ولی از کجا معلومه؟ چجوری میتونم حرکت کنم و حرکت بدم بدنم رو یا رنگهارو تشخیص بدم. میگن از طریق علم میشه فهمید اما علم از کجا معلوم حقیقت داشته باشه. علم ایا میتونه وجور روحمون رو اثبات کنه؟چجوری میشه این همه آدم میانو میرن. زمان سالها سالها سالها گذشته و میگذره. دنیا تغییر میکنه شایدم ما فکر میکنیم که تغییر میکنه. شاید همه چیز خواب باشه. شایدم واقعی باشه اما به نظرم فوق العاده است و باور نکردنی که ما تجربه میکنیم زنده بودن رو.